Modernistyczny, kameralny kompleks muzealny na terenie barokowego założenia pałacowo-parkowego? Dlaczego nie? W 1968 r. otwarcie w Wilanowie pierwszego na świecie Muzeum Plakatu było nie tylko inauguracją działalności specjalistycznej jednostki muzealnej, ale również premierą niezwykle dobrej architektury.
Siedziba muzeum mieści się w południowej części przedpola pałacowego. Elewację dawnej ujeżdżalni zaprojektował Franciszek Maria Lanci w 1845 roku. Jej zasadnicza bryła nie przetrwała II wojny światowej, ocalała jedynie bogato zdobiona elewacja frontowa z rzeźbami dwóch koni ustawionych koło wejścia. Została do niej dostawiona gładko otynkowana, surowa ściana parawanowa, która stała się granicą pomiędzy nowym i starym.
Muzeum w historycznym otoczeniu
To zestawienie jest niemal regułą dla tego miejsca. Udostępniony w 1805 r. dla zwiedzających pałac wilanowski, jest jednym z pierwszych muzeów w Polsce. Taką rolę pełni także obecnie. Najnowszą placówką muzealną w tym miejscu jest właśnie Muzeum Plakatu, powstałe pod koniec lat 60. XX wieku. Jego architektka Halina Kossuth za zadanie postawiła sobie stworzenie nowego, funkcjonalnego założenia z wykorzystaniem zachowanych historycznych elementów.
Do kompleksu zostały włączone wolno stojące dawne budynki psiarni i wozowni. Dzięki takiemu układowi możliwe było dostosowanie do funkcji wystawienniczej dziedzińca oraz ogrodzenia z gablotami, które były wykorzystywane na ekspozycje wiosną i latem.
Zadaniem architektki było „harmonijne połączenie form dawnej, zabytkowej architektury i form nowoczesnych oraz zastosowanie nowych konstrukcji”. Powstający budynek miał być podporządkowany funkcji wystawienniczej oraz misji, jaką była opieka nad budującą swą autonomiczność sztuką plakatową.
Barokowe rozwiązania w modernistycznej architekturze
Przemyślana komunikacja we wnętrzu prowadzi widza przez ekspozycję, której tłem jest minimalistyczna architektura i wykończenie ścian w kolorze białym, czarnym i szarym. Rozwiązania materiałowe - prafebrykowana posadzka marmurowa, aluminium, szkło, zostały dobrane z wielkim wyczuciem i świadomością ostatecznego efektu. Szklana ściana otwierająca widok na bujną zieleń wilanowskiego parku idealnie wykorzystywała walory roślinności zmieniające się w zależności od pory roku.
Było to również bardzo naturalne i łagodne przejście pomiędzy architekturą, a zielonym otoczeniem. Może kojarzyć się ono z XVII-wiecznym otwarciem galerii pałacowych na barokowy ogród i przenikanie się tych dwóch światów. Charakterystycznym, nowoczesnym elementem budynku muzeum jest jego harmonijkowy stropodach oraz spiralne schody wewnątrz sali wystawowej.
Muzeum Plakatu poprzez unikatowość miejsca w jakim powstało oraz zbiorom ukazującym wyjątkowość m.in. polskiej szkoły plakatu, stało się jedną z ważniejszych placówek muzealnych w kraju.
