null

Wilanowski Park Kulturowy – Gucin Gaj, cz. II

Drukuj link otwiera się w nowej karcie

W historyczne i tajemnicze mury podziemnego korytarza w Gucin Gaju wkroczyła najnowsza technologia. Źródła pisane nie wyjaśniają jego przeznaczenia, ani nie podają dokładnej daty powstania. Zaprzęgliśmy więc do pracy skaner, dzięki któremu mamy nadzieję poznać część sekretów tej intrygującej, ceglanej budowli.

Geodeci, którzy na zlecenie Biura Stołecznego Konserwatoria Zabytków pracowali w korytarzu, wykorzystali wysokospecjalistyczny sprzęt. Pozwolił on na wykonanie bardzo dokładnych pomiarów, w których błąd nie był większy niż 4 milimetry. Efektem jest bardzo dokładna dokumentacja stanu istniejącego.

Z 16 stanowisk i 53 punktów kontrolnych wykonali 127 skanów. Zrobili także zdjęcia metodą fotogrametrii naziemnej. Pozwala ona odtworzyć kształty, rozmiary i wzajemne położenie oraz wysokość obiektów w terenie. 

Efektem skaningu laserowego była chmura punktów, dzięki której stworzono dokumentację korytarza w 2D i 3D. Plan obiektu ukazuje 60 metrowy korytarz w kształcie litery U o szerokości 2 metrów. Po kilku metrach od wejście korytarz zwęża się do szerokości ok. 1,3 metra. To, jak czytamy w źródłach z XIX wieku, miejsce zamurowania korytarza. 

Od wymurowanego na całej swej długości cegłą tunelu odchodzi 47 łukowo sklepionych nisz o różnej szerokości: od nieco ponad metra do ponad dwóch metrów. W odległości 7,35 metra od wejście w sklepieniu znajduje się 6 metrowy prostokątny w przekroju kanał wentylacyjny, który jest zasypany od góry i nie ma wyjścia na powierzchnię.

Ze względu na to, że korytarz jest w około 70 procentach zalany wodą a podłoże zasypane ziemią i gruzem, badacze nie byli w stanie stwierdzić czy korytarz ma utwardzone podłoże. 

Ciemność i woda

Praca w tunelu nie była łatwa. Największą przeszkodę stanowiła woda. Badacze brodzili w niej prawie po kolana. Utrudniała ona także prawidłowe ustawianie sprzętu, bowiem nie można było ocenić jak stabilne jest podłoże. 

W nieoświetlonym korytarzu widoczność jest zerowa. Użyto więc silnego oświetlenia, aby wykonać dokumentację fotograficzną, w tym zdjęcia panoramiczne w wysokiej rozdzielczości. 
W okresie zimowym w tunelu hibernują chronione prawem nietoperze. Badania były prowadzone w lato, gdy opuściły korytarz.


 

Mężczyzna ze sprzętem na statywie stoi w korytarzu.
Zobacz galerię (2 zdjęć />)
Sprzęt i geodeta w korytarzu.