null

„Rany pamięci” na Mokotowie

Drukuj otwiera się w nowej karcie

W Warszawie do dziś można znaleźć blizny po II wojnie światowej, a w szczególności z okresu walk w 1944 roku. W 77. rocznicę Powstania Warszawskiego zachęcamy do spaceru po Mokotowie, podczas którego można zobaczyć pamiątki tragicznych 63 dni w naszym mieście.

Ślad po pocisku nad oknem.

Czasami są to pojedyncze dziury po kulach na fasadach domów, innym razem to zniszczenia spowodowane odłamkami, blizny noszą także metalowe ogrodzenia, w których wgłębienia wytopiły trafiające w nie pociski. Takimi świadkami są także napisy na murach lub ślady krwi.

W ostatnim czasie postrzeliny znikają z murów w wyniku remontów elewacji. Dlatego tak ważne jest podniesienie świadomości wśród mieszkańców czy właścicieli domów o potrzebie chronienia tych świadków. Z punktu widzenia konserwatorskiego obiekty naznaczone ranami pamięci mają wysoką wartością historyczną i podczas prac konserwatorskich przy elewacji należy uwzględnić możliwości zachowania i wyeksponowania tych wyjątkowych uszkodzeń. 

W 2019 roku Biuro Stołecznego Konserwatora Zabytków zainicjowało projekt pt.: „Rany pamięci. Ślady zniszczeń okresu II wojny światowej w topografii miasta”, podsumowany ogólnopolską konferencją i publikacją pod tym samym tytułem. Celem projektu było rozpoznanie, opracowanie katalogu i ochrona materialnych śladów pamięci o zniszczeniach z czasów II wojny światowej, które świadczą o bolesnej historii stolicy.

Konserwatorzy podczas remontów budynków stają przed dylematem, w jaki sposób zabezpieczyć te cenne świadectwa wojennej historii miasta. Uczestnicy konferencji zastanawiali się więc nad różnymi możliwościami konserwacji i eksponowania śladów na przykładach z Mokotowa, gdzie można znaleźć ich najwięcej. 

Zachęcamy Państwa do spaceru po tej dzielnicy szlakiem „ran pamięci”.

Propozycja trasy:
1)    ul. Naruszewicza 10 - budynek w stylu dworkowych, datowany na ok. 1930 roku, elewacja w całości pokryta różnego rodzaju uszkodzeniami;
2)    ul. Pilicka 18 - dom Zygmunta Gardeckiego, datowany na ok. 1930 roku, na elewacji pozostałości ostrzelanego tynku;
3)    ul. Narbutta 3a, dom Józefa Roga, z lat 1925-30, zabezpieczony napis z akcji rozminowywania miasta - podpis sapera;
4)    ul. Narbutta 30 – fragment ostrzelanego muru przy willi z 1924 roku; 
5)    ul. Narbutta 32 - dom małżeństwa Romualdy i Władysława Günathów z ok. 1939 roku, proj.
Władysław Günath, ostrzelana elewacja;
6)    al. Niepodległości 130, od strony ul. Ligockiej, budynek z lat 1937-38, proj. Lucjan Korngold, zabezpieczony rysunek – swastyka na szubienicy, wykonany przez anonimowego harcerza z organizacji Małego Sabotażu,  zabezpieczony pod pleksi;
7)    ul. Kielecka 30, budynek z ok. 1935 roku, elewacja po termomodernizacji, zachowany fragment ostrzelanej elewacji zabezpieczony pod pleksi, przy wejściu do budynku – zabezpieczone napisy z powstania warszawskiego wykonane ołówkiem; 
8)    ul. Łowicka, ul. Fałata, ul. Akacjowa – „Szare domy” - SBM Urzędników MSW - zespół mieszkaniowy z lat 1928-32, proj. Jan Stefanowicz, elewacja z szarej cegły cementowej z widocznymi w wielu miejscach śladami po kulach
9)    ul. Rakowiecka 41, kamienica Przedsiębiorstwa Architektoniczno-Budowlanego Piotra Janickiego z ok. 1936 roku., zachowane ślady po pocisku na elewacji

 

O konserwacji szkoły na Żoliborzu z postrzelinami czytaj tutaj 

Dom z dziurami po kulach.
Zobacz galerię (10 zdjęć)
Dom z dziurami po kulach.
Napis z 1945 r. "Min nie ma".
Dziury po kulach na murze.
Postrzeliny na fasadzie domu.
Rysunek swastyki na szubienicy.
Ślad po kuli na elewacji.
Ślady po kulach na elewacji.
Ślad po pocisku nad oknem.
Mapa trasy spaceru.