Ulica Mostowa swą nazwę zawdzięcza pierwszemu stałemu mostowi na Wiśle, zbudowanemu przez króla Zygmunta Augusta i królową Annę Jagiellonkę. Przeprawa służyła mieszkańcom i przyjezdnym 30 lat. Przez ten czas ulica była ważnym traktem pomiędzy Nowym Miastem a Starą Warszawą. Po II wojnie światowej efekt jej odbudowy miał mało wspólnego z pierwotnym wyglądem ulicy.
Ulica Mostowa jest bardzo stroma, bowiem do rzeki prowadzi po skarpie. Podczas odbudowy w latach 50., powstającym przy niej domom, z uwagi na duży spadek, nadano rytm schodkowy. Ujednolicono także wygląd kamienic, projektując je w nawiązaniu do estetyki XVIII-wiecznej. Wyrównano wysokość domów, obecnie są one w większości dwukondygnacyjne i mają jasne elewacje. W dwóch kamienicach pod numerami 16 „Dominikańskiej” i 18 Leszczyńskiego – mimo ogromnych zniszczeń ocalała cześć murów frontowych, odpowiednio z końcówki XVIII wieku i z II połowy XIX wieku. Podczas odbudowy zostały one zachowane.
Nowe elewacje i dachy
Kamienice pod adresem Mostowa 16/18, wymagały remontu i niedawno miasto go zakończyło. Renowacji poddano ściany frontowe i dachy. Ekipa budowlana naprawiła płaskie powierzchnie, jak i detale architektoniczne, a brakujące fragmenty uzupełniła. Elewacje zyskały jasne tynki barwione w masie.
Pracownicy oczyścili kamienny cokół z zabrudzeń, a zniszczone płyty wymienili na dobrane kolorystycznie tafle. Zdegradowane pokrycie dachu zastąpiła nowa dachówka ceramiczna tzw. esówka.
Biuro Stołecznego Konserwatora Zabytków, współpracując z prowadzącym remont Zakładem Gospodarowania Nieruchomościami w Dzielnicy Śródmieście, uczestniczyło w pracach w ramach nadzoru konserwatorskiego.
