Kamienicę w 1541 r. wybudowano dla kanonika Stanisława Bonieckiego. W latach 1915-1930 budynek był własnością rodziny znanego warszawskiego architekta Józefa Piusa Dziekońskiego. Podczas powstania warszawskiego dom uległ niemal całkowitemu zniszczeniu. W latach 1949-1952 r. został odbudowany. Wyeksponowano wtedy odkryte relikty gotyckiego portalu oraz zrekonstruowaną tablicę fundacyjną Stanisława Bonieckiego z 1541 r. z jego rodowym herbem Bończa.
Obecnie kamienica jest własnością miasta, które rozpoczyna remont elewacji i dachu. Prace będą miały kompleksowy charakter i obejmą między innymi naprawę tynków i detali architektonicznych, w tym kamieniarki, a także wymianę pokrycia dachowego i obróbek blacharskich oraz remont kominów.
Ciepłe barwy elewacji
W związku z remontowymi planami miasta Biuro Stołecznego Konserwatora Zabytków zleciło wykonanie badań mających na celu określenie kolorystyki elewacji kamienicy oraz technologii wykonania warstw tynku z czasów odbudowy. Wyniki badań stratygraficznych pozwoliły na określenie powojennej kolorystyki tynków barwionych w masie. Elewacja kamienicy będzie barwy ugrowej z wyróżnionymi w kolorze jasnokremowym detalami architektonicznymi.
Wpis na listę UNESCO
Powojenne dzieło podniesienia z ruin Starego Miasta jest wyjątkowym przykładem rekonstrukcji zespołu historycznego. Odbudowa oraz przyjęta wówczas kolorystyka i opracowanie plastyczne elewacji kamienic, zostało uhonorowane wpisem Starego Miasta na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, którego 40. rocznicę obchodzimy w tym roku.
