Już w XVIII wieku ulica Łucka połączyła dwa ważne trakty Woli – Żelazną i Towarową. Wybrukowana i oświetlona sąsiadowała z jedną z większych warszawskich fabryk. Jej historyczna nawierzchnia nadal będzie ją zdobiła, ale w innej, nowoczesnej postaci.

Ulica Łucka na Woli powstała w 1770 roku jako trakt bity, dzielący pola jurydyki Grzybów. Wytyczono ją od ul. Żelaznej w kierunku zachodnim i zakończono w połowie obecnego przebiegu. W 1777 roku przedłużono ją do linii okopów Lubomirskiego. Pod koniec XVIII wieku zabudowana była drewnianymi budynkami, m.in. letnią willą Franciszka Ryxa (nr 1\5). Około 1859 roku Łucką wyprostowano, zamieniając ulicę w uregulowany kawałek ulicy Wroniej. W latach 70. XIX wieku okoliczne ogrody rozparcelowano na działki. Od 1878 roku magistrat stopniowo poszerzał wąziutką ulicę wykupując kawałki parceli. Od 1847 roku na miejscu ogrodów Ryxa powstawała fabryka Norblina.
Na przełomie XIX i XX wieku mieszkali przy niej głównie drobni kupcy, rzemieślnicy i proletariat, w dużym procencie chrześcijański, choć swoje interesy prowadzili tu także liczni Żydzi.
Ulica brukowana była polnymi kamieniami, miała rynsztok, ale oświetlenie gazowe zyskała dopiero przed II wojną światową. Podczas powstania warszawskiego Niemcy spalili 2/3 gęstej zabudowy Łuckiej.
Nowe otoczenie ulicy
Ulica Łucka to obecnie niewielki trakt łączący ulicę Żelazną z ulicą Towarową. Przebiega przez fragment Warszawy, który w ostatnich latach przechodzi bardzo dużą metamorfozę. Całe kwartały zabudowane są tam wysokimi biurowcami.
Najciekawszym zachowanym obiektem historycznym leżącym przy ul. Łuckiej jest dawna fabryka Norblina, którą zrewitalizowano, adaptując poindustrialną zabudowę do nowej funkcji.
Bruk pod asfaltem
W październiku 2021 roku, podczas przebudowy ulicy Łuckiej, pod warstwą asfaltu odkryto historyczny bruk. Nawierzchnia z kocich łbów widoczna jest na około 150-metrowym fragmencie, począwszy od ulicy Żelaznej i dalej wzdłuż zabudowań kompleksu d. fabryki Norblina.
Dawna nawierzchnia w nowej roli
Konserwator zabytków zadecydował, że historyczny bruk zostanie zachowany. Będzie wykorzystany jako nawierzchnia miejsc postojowych na jezdni ul. Łuckiej. Kocie łby wypełnią odcinek ulicy po stronie południowej (125 m długi, 2 m szeroki) w sąsiedztwie zabytkowej elewacji budynków d. fabryki Norblin.







