Zakończył się drugi etap remontu kamienicy przy ul. Barskiej 5 na Ochocie. W trakcie trwających dwa lata prac udało się przywrócić oryginalny wygląd zabytku
Pod ubiegłego koniec roku zakończono remont elewacji i dachu domu Spółdzielni Urzędników BGK. Budynek został wzniesiony w latach 1928-29 według projektu Konstantego Jakimowicza, etatowego architekta Spółdzielni. Jego prostą formę urozmaica zastosowanie kontrastujących ze sobą powierzchni otynkowanych na gładko oraz płaszczyzn z surowej cegły cementowej w cokole oraz przestrzeni pomiędzy oknami. Użycie tego modnego od schyłku lat 20. XX w. materiału było wyrazem nowoczesnego podejścia architekta do kształtowania wyrazu artystycznego modernistycznej elewacji.
Budynek przetrwał wojnę w oryginalnym kształcie. Jednak na przestrzeni lat przeprowadzano w nim różne remonty, które spowodowały zatarcie pierwotnych rozwiązań. Zarówno tynk jak i surowa cegła zostały wtórnie pomalowane w odcieniach beżu. Doprowadziło to do utraty pierwotnej kolorystyki i faktury materiału, która decydowała o walorze artystycznym budynku.
W 2018 roku Spółdzielnia Budowlano-Mieszkaniowa „Barska 5” rozpoczęła prace, których celem było poprawienie stanu technicznego obiektu oraz przywrócenie mu pierwotnego wyglądu. W 2018 r. wyremontowano otynkowane części elewacji od strony podwórza i od ul. Barskiej a także naprawiono balkony, których konstrukcja była już mocno skorodowana. W 2019 r. wyremontowano dach, kontynuowano remont powierzchni tynkowanych na elewacji od strony ul. Kaliskiej oraz przeprowadzono kompleksową konserwację fragmentów elewacji z cegły cementowej, która już na początku okazała się najpoważniejszym wyzwaniem konserwatorskim.
Konserwatorzy stanęli przed trudnym zadaniem oczyszczenia rożnymi metodami lica cegły z grubych warstw farby z domieszką piasku i szlichty cementowej, którym kiedyś były one naprawiane, tak by nie uszkodzić powierzchni elewacji. Po umyciu elewacji gorącą wodą, na lico muru nakładano specjalistyczny preparat zmiękczający wtórne powłoki malarskie, a następnie usuwano je przy użyciu pary wodnej. W przypadku twardszych nawarstwień ze szlichty cementowej konieczne było usunięcie ich metodą mechaniczną przy użyciu dłut i materiałów ściernych. Następnie należało uzupełnić ubytki powierzchni cegieł przy użyciu specjalistycznej zaprawy restauratorskiej oraz odtworzyć zwietrzałe spoiny. Prace prowadziła specjalistyczna firma konserwatorska, która miała już doświadczenie z podobnymi obiektami na terenie Warszawy.
Dzięki przeprowadzonym pracom udało się uzyskać efekt artystyczny zbliżony do pierwotnego, a oczom mieszkańców ukazała się oryginalna szara cegła, która przez dziesięciolecia była ukryta pod grubymi warstwami farby.
Remont został przeprowadzony przy wsparciu finansowym m.st. Warszawy, które w latach 2018 i 2019 r. przeznaczyło na ten cel niemal 800 000 zł.
