Szkoła Przyjazna Prawom Człowieka. Jak przeciwdziałać wykluczeniu i przemocy w szkole?

Fotografia przedstawia dziewięć splecionych ze sobą dłoni

Szkoła Przyjazna Prawom Człowieka to systemowy program skierowany do warszawskich szkół podstawowych, którego celem jest zwiększenie bezpieczeństwa uczniów i uczennic poprzez wspieranie budowania pozytywnych relacji rówieśniczych oraz przeciwdziałanie wykluczeniu, dyskryminacji i przemocy.

Kryzys bezpieczeństwa w szkołach ma swoje daleko idące konsekwencje dla zdrowia i życia młodych ludzi – kryzys zdrowia psychicznego i fakt, że rocznie na świecie samobójstwa popełnia tylu młodych ludzi, że „znika” średniej wielkości szkoła – nierzadko łączy się z doświadczaniem przemocy psychicznej, relacyjnej, w tym cyberprzemocy. Przeciwdziałanie wykluczeniu i przemocy wymaga nie tylko wzmocnienia regulacji prawnych chroniących uczennice i uczniów przed tymi zjawiskami. Wymaga również podjęcia przez całą społeczność szkolną zdecydowanych i konsekwentnych działań na poziomie systemowym, które wspierane będą spójnym i szczelnym programem przeciwdziałania i reagowania na wszelkie przejawy agresji, przemocy, wykluczenia i dyskryminacji. Program „Szkoła Przyjazna Prawom Człowieka. Jak przeciwdziałać wykluczeniu i przemocy w szkole?” jest odpowiedzią Urzędu m.st. Warszawy na te potrzeby.

Model pracy w programie

Pracując ze szkołami, bazujemy na modelu zaproponowanym przez profesora Jacka Pyżalskiego. Model ten opiera się na spójnym, planowym, systematycznym działaniu zespołowym całej społeczności szkolnej. Obejmuje równoległą i regularną pracę w dziesięciu kluczowych obszarach, ważnych w reagowaniu na dyskryminację, wykluczenie i przemoc oraz przeciwdziałaniu tym zjawiskom:

  1. Diagnoza zachowań związanych z dyskryminacją, wykluczeniem i przemocą rówieśniczą w szkole, uwzględniająca perspektywę całej społeczności szkolnej (uczennic i uczniów, kadry pedagogicznej i administracyjnej, rodziców i opiekunów).

  2. Integracja zespołów klasowych, umożliwiająca wzajemne poznanie się i budowanie konstruktywnych relacji rówieśniczych.

  3. Ustalenie reguł – realnie funkcjonujących, współtworzonych przez uczennice i uczniów, sformułowanych na poziomie operacyjnym i odnoszących się do poziomu konkretnych zachowań regulujących wzajemne relacje i podmiotowe traktowanie wszystkich osób należących do społeczności szkolnej.

  4. Uaktywnienie osób, które są świadkami przemocy i wykluczenia, uwzględniające różne strategie konstruktywnego reagowania na zachowania przemocowe, dyskryminację i wykluczenie (zachowanie młodych ludzi, którzy są świadkami, nigdy nie jest neutralne – ich bierność wzmacnia poczucie bezkarności, a nawet może doprowadzić do eskalacji negatywnych zachowań u osób stosujących dyskryminację, wykluczenie lub przemoc).

  5. Praca z osobami stosującymi dyskryminację, wykluczenie lub przemoc i doświadczającymi dyskryminacji, wykluczenia lub przemocy, uwzględniająca przyczyny i skutki tych zachowań oraz strategie pracy i reagowania oparte na systemowym, konsekwentnym i spójnym działaniu i wsparciu.

  6. Współpraca z rodzicami oparta na partnerstwie i współdziałaniu na rzecz dobra dzieci i młodzieży oraz ich bezpieczeństwa w szkole.

  7. Rozwijanie umiejętności społecznych uczennic i uczniów, związanych z nauką komunikowania się bez przemocy, rozwiązywania sytuacji konfliktowych, pracy zespołowej, kształtowaniem postaw szacunku i empatii dla drugiego człowieka oraz odwagi cywilnej by reagować w sytuacjach, kiedy ktoś jest krzywdzony.

  8. Edukacja na temat przemocy, wykluczenia i dyskryminacji, oparta na systematycznej pracy wychowawczej, dostarczaniu wiedzy na temat form dyskryminacji, wykluczenia i przemocy i sposobów reagowania na nie oraz rozwijaniu kompetencji społecznych wspierających oddziaływania profilaktyczne.

  9. Reagowanie na przemoc, wykluczenie i dyskryminację z wykorzystaniem szkolnego systemu interwencji, uwzględniającego stopniowalność reakcji, analizę zachowań przemocowych i dyskryminujących, regularny monitoring oraz współdziałanie wszystkich członków społeczności szkolnej.

  10. Rozwiązania prawne związane z uruchomieniem procedur o charakterze legalistycznym, angażujących podmioty zewnętrzne (w programie skupiamy się na działaniach, które obejmują pracę i rozwiązania na poziomie szkoły i społeczności szkolnej).

Kadra pedagogiczna i społeczność uczniowska otrzymają w ramach działań projektowych materiały edukacyjne, między innymi zeszyty ze scenariuszami zajęć, wspierające codzienną pracę wychowawczą oraz przeciwdziałanie i reagowanie na dyskryminację, wykluczenie i przemoc.

Ramy programu

  • Zaangażowanie całej społeczności szkolnej.

  • Dobra diagnoza – właściwe narzędzia, diagnozowanie problemów istotnych z perspektywy podejmowania skutecznych działań związanych z przeciwdziałaniem dyskryminacji, wykluczeniu i przemocy.

  • Prymat rozwiązań wychowawczych (związanych z systematyczną pracą wychowawczą i profilaktyczną) nad prawnymi.

  • Monitoring programu i ewaluacja oddziaływań programu.

  • Praktyczne szkolenia kadry pedagogicznej i administracyjnej.

  • Zaangażowanie i współodpowiedzialność rodziców i opiekunów – włączenie w procesy edukacyjne i działania.

  • Nastawienie na wszystkie osoby zaangażowane w procesy związane z reagowaniem na dyskryminację, wykluczenie i przemoc oraz przeciwdziałanie tym zachowaniom (potencjalne osoby stosujące przemoc, osoby doświadczające przemocy, świadków).

  • Nastawienie na budowanie norm i kompetencji społecznych przez wszystkie osoby zaangażowane w procesy związane z reagowaniem na dyskryminację, wykluczenie i przemoc oraz przeciwdziałanie tym zjawiskom.

  • Zajmowanie się wszystkimi typami dyskryminacji, wykluczenia i przemocy (w tym cyberprzemocą).

  • Działanie na wczesnych etapach – kiedy pojawiają się pierwsze przejawy dyskryminacji, wykluczenia, agresji, przemocy.

  • Działanie w codzienności (nieakcyjne) o charakterze systemowym.

  • Działanie nastawione zarówno na czynniki ryzyka i doraźne reagowanie, jak i na czynniki chroniące i profilaktykę.

  • Działanie traktujące dyskryminację, wykluczenie, przemoc rówieśniczą jako element całego systemu szkolnego związanego z oddziaływaniami wychowawczymi (na przykład w powiązaniu z budowaniem zespołów klasowych, integracją, rozwiązywaniem konfliktów).

  • Budowanie w szkole spójnego i konsekwentnie działającego szkolnego systemu związanego z budowaniem i wzmacnianiem konstruktywnych relacji rówieśniczych.