Polityka przestrzenna określa lokalne zasady gospodarowania przestrzenią i jest prowadzona w oparciu o przepisy Ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.  Dokumentem planistycznym określającym politykę zagospodarowania przestrzennego dla całego miasta jest „Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego m.st. Warszawy”.

Przyjęta w 2020 roku nowelizacja Ustawy o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. 2020 poz. 1378) wprowadziła zmiany w Ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, związane z etapowym wprowadzaniem zintegrowanego podejścia przy planowaniu rozwoju i uporządkowaniem zagadnień oraz narzędzi zarządzania i realizacji polityki przestrzennej będących integralną częścią polityki rozwoju. Studium musi być zgodne z celami określonymi w strategii rozwoju miasta.

W "Strategii #Warszawa2030" wyznaczone zostały ogólne założenia kształtowania struktury funkcjonalno-przestrzennej Warszawy, które muszą być odwzorowane i uszczegółowione w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego.

Wytyczne dla studium stanowią załącznik nr 4 do strategii i odnoszą się m.in. do:

• struktury funkcjonalno-przestrzennej Warszawy, która powinna być kształtowana zgodnie z zasadami policentryczności i hierarchiczności;
• zwiększania zwartości zabudowy niedokończonych układów urbanistycznych, z uwzględnieniem potrzeb ich rewitalizacji, re-urbanizacji oraz re-industrializacji;
• ograniczenia zjawiska „rozlewania się” miasta;
• lokalizowania nowej zabudowy mieszkaniowej na terenach posiadających potencjał do wykształcenia przestrzeni zurbanizowanej;
• określenia minimalnej powierzchni mieszkania przypadającej na 1 osobę;
• zapewnienie dostępu do infrastruktury społecznej zgodnie z określonymi parametrami;
• planowania przestrzennego gwarantującego współwystępowanie funkcji mieszkaniowej, usługowej oraz nieuciążliwej produkcji, wykluczającego realizację dzielnic monofunkcyjnych;
• planowania przestrzennego uwzględniającego wymogi rozwoju energetyki, w tym energetyki rozproszonej i odnawialnych źródeł energii;
• podporządkowania polityki gruntowej polityce przestrzennej miasta, w szczególności potrzebom przestrzeni publicznych oraz realizacji inwestycji społecznych;
• realizacji systemu przyjaznych i atrakcyjnych przestrzeni publicznych połączonych w spójną i hierarchiczną sieć obejmującą centrum miasta, centra dzielnicowe i subdzielnicowe (lokalne) oraz inne ważne elementy;
• likwidacji barier architektonicznych i przestrzennych, w szczególności w dostępie do przestrzeni publicznych oraz infrastruktury transportowej i społecznej;
• ochronie terenów zieleni oraz innych terenów stanowiących System Przyrodniczy Miasta, ich atrakcyjne urządzanie i zagospodarowywanie;
• zapewnieniu sprawnego działania systemu przewietrzania i regeneracji powietrza;
• poszanowaniu specyfiki i tożsamości dzielnic, w tym skutecznej ochrony dziedzictwa kulturowego;
• rewitalizacji obszarów zdegradowanych z poszanowaniem lokalnej tożsamości;
• respektowaniu w stanowieniu i realizacji polityki przestrzennej relacji z otoczeniem metropolitalnym i dalszym oraz współpraca z gminami obszaru metropolitalnego Warszawy.

Więcej na stronie poświęconej polityce przestrzennej m.st. Warszawy.