Stanisław Jankowski „Agaton”, (ur. 29 września 1911 r. w Warszawie, zm. 5 marca 2002 r. w Warszawie)
Honorowy Obywatel Warszawy od kwietnia 1995 roku.
Tytuł nadany uchwała Rady m.st. Warszawy Nr XVIII/101/95 z 10.04.1995 roku.
Oficer, architekt, adiutant gen. Tadeusza Komorowskiego "Bora".
Był absolwentem Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej, gdzie po ukończeniu studiów 1938 r. podjął pracę jako asystent.
Po zmobilizowaniu we wrześniu 1939 r. skierowany do Ośrodka Zapasowego Artylerii Lekkiej w Wilnie i zaraz po przekroczeniu granicy internowany na Litwie, skąd uciekł i dołączył do Polskich Sił Zbrojnych we Francji, a następnie został ewakuowany do Wielkiej Brytanii. W Szkocji przeszedł szkolenie na oficera wywiadu (tzw. cichociemny). W nocy z 3 na 4 marca 1942 r. zrzucony nad okupowaną Polską, wkrótce objął kierownictwo Wydziału Legalizacji i Techniki w Oddziale II Komendy Głównej AK, gdzie perfekcyjnie podrabiano dokumenty. Posługiwał się także pseudonimami "Burek" i "Kucharski". Po wybuchu Powstania Warszawskiego objął dowództwo plutonu „Agaton” w batalionie „Pięść”. W nocy z 13 na 14 sierpnia wraz z patrolem przedarł się ze Starówki na Żoliborz z rozkazami dla płk. Mieczysława Niedzielskiego "Żywiciela", po czym następnej nocy do oddziałów Grupy "Kampinos" w Puszczy Kampinowskiej. Od 8 września walczył w oddziale osłonowym Komendy Głównej AK. Po upadku Powstania dostał się do niewoli i jako jeniec oflagu został adiutantem gen. Tadeusza Komorowskiego "Bora".
Po wyzwoleniu przez rok uczęszczał na studium urbanistyczne na Uniwersytecie w Liverpoolu. Po powrocie do Polski w 1946 r. zgłosił się do pracy w Biurze Odbudowy Stolicy, gdzie pozostał do roku 1977. Jest współautorem projektu Trasy W-Z i dzielnicy MDM oraz kolejnych opracowań Planu Rozwoju Warszawy. W latach 60. m.in. kierował polskim zespołem przygotowującym plan odbudowy zniszczonego przez trzęsienie ziemi Skopje, za co otrzymał srebrny medal przyznany przez władze tego miasta, został także ekspertem Międzynarodowego Czerwonego Krzyża w Genewie. Był nie tylko uznanym architektem i laureatem wielu krajowych i międzynarodowych konkursów, ale także wspaniałym publicystą (m.in. książka Z fałszywym ausweisem w prawdziwej Warszawie), autorem słuchowisk i filmów o II wojnie światowej.
Jest patronem jednego ze skwerów w stolicy (Powiśle).
Za męstwo i odwagę odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Virtuti Militari i Krzyżem Walecznych (dwukrotnie), Krzyżem Armii Krajowej oraz Złotą Odznaką Odbudowy Warszawy.