null

Rada Honorowych Obywateli m.st. Warszawy

Drukuj link otwiera się w nowej karcie

W środę 19 marca br. odbyło się spotkanie Rady Honorowych Obywateli m.st. Warszawy. Uczestniczyli w nim Honorowi Obywatele: prof. Witold Kieżun, prof. Marek Kwiatkowski, Sławomir Pietras, Irena Santor, prof. Henryk Skarżyński, Maria Stypułkowska-Chojecka pseud. "Kama", gen. bryg. Zbigniew Ścibor-Rylski pseud "Motyl" oraz Stanisław Wyganowski.

Spotkanie rozpoczęło się od uczczenia chwilą ciszy dwóch Honorowych Obywateli, którzy niedawno zmarli. Szczególnie boleśnie odczuwamy prawie równoczesne odejście dwóch Honorowych Obywateli Warszawy - generała Stefana "Starby" Bałuka i Zbigniewa Romaszewskiego. Wielka to strata dla nas wszystkich, bo takich ludzi, którzy przede wszystkim czynem dowiedli swego patriotyzmu, wierności wyznawanym zasadom i bezkompromisowości, bardzo nam potrzeba. Ich zasługi dla Warszawy i Polski oraz wybory życiowe powinny być dla nas wzorem postępowania nie tylko w sferze działalności społecznej i politycznej, ale przede wszystkim etycznej - podkreśliła w swym przemówieniu Prezydent Warszawy Hanna Gronkiewicz-Waltz.

Każdemu spotkaniu Rady Honorowych Obywateli towarzyszy inny temat. Tym razem uczestnicy spotkania rozmawiali o odbudowie powojennej Warszawy. Przewodnicząca Rady m.st. Warszawy Ewa Malinowska-Grupińska wprowadzając uczestników w zagadnienie powiedziała: To niezwykle ciekawy temat z wielu względów. Po pierwsze wiele obecnych tu osób brało udział w odbudowie Warszawy i bardzo ciekawa jestem Państwa wspomnień. Po drugie wszyscy jesteśmy świadkami jeszcze dziś odbudowy Warszawy i jej nowoczesnych przeobrażeń po trzecie wiele faktów odbudowy jest nam z wielu powodów nieznana.    

Wstępem do dyskusji była prelekcja varsavianisty Jerzego Majewskiego, współautora książki Budujemy nowy dom. Odbudowa Warszawy w latach 1945-1952, który w pasjonujący sposób opowiedział o tajemnicach odbudowy Warszawy.  

W spotkaniu Rady Honorowych Obywateli po raz pierwszwy wzięła udział Irena Santor, która tak wspominała czasy odbudowy: Nie jestem warszawianką. Urodziłam się na Pomorzu, nad Wisłą i to mnie bardzo łączy z Warszawą. W 1951 roku, kiedy przyjechałam do Warszawy żeby śpiewać w „Mazowszu”, wysiadłam na Dworcu Głównym i zobaczyłam miasto, którego już nie ma. Później, kiedy z zespołem przyjeżdżaliśmy do Warszawy z Karolina, oglądaliśmy miasto, które tak naprawdę rosło "z cegły na cegłę". Dla mnie to była nowość. Nigdy nie widziałam tak dużego i tak zrujnowanego miasta.      

Byłam przy zmartwychwstaniu Warszawy. Cieszę się z tego, że zachowałam to wspomnienie głęboko w sercu. Kocham Warszawę. Nie entuzjastycznie, jak niektórzy, ale miłością tkliwą, matczyną. Jak matka widząca swoje zdrowiejące dziecko. W tamtym okresie starałam się zrobić coś pożytecznego dla Warszawy, trochę przyczynić się do jej odbudowy śpiewając o niej różne piosenki.

W spotkaniu wzięli również udział: Piotr Jakubowski - Dyrektor Domu Spotkań z Historią, Ligia Krajewska - Posłanka na Sejm RP, Olga Johann, Ewa Masny i Sebastian Wierzbicki - Wiceprzewodniczący Rady m.st. Warszawy.