Wczoraj w Auli Kryształowej Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego odbyła się uroczystość 90-lecia urodzin prof. Leszka Żukowskiego, prezesa Światowego Związku Powstańców Warszawskich. Radę m.st. Warszawy reprezentował wiceprzewodniczący Sławomir Potapowicz, który wręczył Jubilatowi Odznakę Honorową Zasłużonego dla Warszawy w imieniu Ewy Malinowskiej Grupińskiej, przewodniczącej Rady m.st. Warszawy. Podczas uroczystości został odczytany list gratulacyjny od Ewy Malinowskiej-Grupińskiej.
(…) Całe Pańskie wojenne losy pokazują nam czym dla Pańskiego pokolenia było oddanie Ojczyźnie w czasach jej niewoli. W okresie powojennym pokazał nam Pan jak z godnością żyć w nie zawsze sprzyjających ku temu warunkach. Sama miałam okazję ostatnio wielokrotnie się przekonać, że potrafi Pan z wielką godnością i niezłomnością bronić swoich ideałów oraz godnie reprezentować szerokie środowisko Żołnierzy Armii Krajowej, które powierzyło Panu zaszczytną funkcję prezesa Zarządu Głównego Światowego Związku Żołnierzy AK. Ilekroć słyszę Pańskie wystąpienia w imieniu reprezentowanego przez Pana środowiska, często przychodzą mi na myśl słowa jednego z pisarzy: „Łatwiej jest umrzeć śmiercią bohatera, niż żyć jak bohater”. Pan jest dla mnie i zapewne wielu Pańskich studentów, współpracowników, koleżanek i kolegów z pola bitwy Bohaterem.
Nie sposób ani wyliczyć, ani przecenić Pańskich zasług dla Ojczyzny i nauki polskiej. Pragnę dziś tylko, w imieniu mieszkańców Warszawy, z całego serca podziękować za Pana bezinteresowne poświęcenie - napisała przewodnicząca rady.
prof. Leszek Stanisław Żukowski – technolog drewna, nauczyciel akademicki, profesor nauk technicznych, powstaniec warszawski, prezes Zarządu Głównego Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej. Po wybuchu II wojny światowej jego rodzina została wysiedlona z rodzinnego Kutna, a następnie przeniosła się do Warszawy. Od 1942 działał w Szarych Szeregach, brał udział w powstaniu warszawskim (pseud. Antek). Po upadku Powstania Warszawskiego opuścił stolicę wraz z ludnością cywilną. Osadzony w obozach koncentracyjnych Flossenbürg i Dachau. Po wyzwoleniu kształcił się w szkołach polskich na terenach niemieckich. W 1947 wrócił do Polski. W 1952 ukończył studia na Wydziale Technologii Drewna Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie.
W 1986 roku otrzymał tytuł naukowy profesora. Pracował m.in. w Instytucie Badawczym Leśnictwa i przedsiębiorstwach przemysłowych. Od 1979 do czasu przejścia na emeryturę w 1995 był nauczycielem akademickim w SGGW. Kierował na tej uczelni Katedrą Organizacji, Ekonomiki i Projektowania Zakładów Przemysłu Drzewnego oraz Wydziałem Technologii Drewna. W pracy naukowej specjalizował się w zagadnieniach z zakresu projektowania, organizacji i ekonomiki zakładów przemysłu drzewnego, technologii tworzyw drzewnych. Od lat jest zaangażowany w działalność organizacji społecznych, m.in. skupiających kombatantów. W 2017 roku został Laureatem Nagrody m.st. Warszawy.
