Krystyna Budnicka

Krystyna Budnicka

Urodziła się w 1932 r. w Warszawie jako Hena Kuczer. W czasie II wojny światowej przebywała w getcie warszawskim od momentu jego utworzenia do września 1943 r. W lipcu 1942 r. część jej rodziny została wywieziona do obozu w Treblince. Jej bracia byli członkami Żydowskiej Organizacji Bojowej, walczyli w powstaniu
w getcie warszawskim.  Ona sama w czasie powstania i po jego upadku ukrywała się wraz z rodzicami i częścią rodzeństwa, w bunkrze ziemnym na terenie getta, do września 1943 r. Po odnalezieniu przez Niemców kryjówki udało jej się kanałami ewakuować na stronę aryjską, gdzie ukrywała się z pomocą organizacji podziemnych, m.in. schronienia udzielili jej także Państwo Budniccy. Podczas selekcji przeprowadzonej przez Niemców wśród mieszkańców opuszczających zniszczoną w powstaniu warszawskim stolicę trafiła do sierocińca sióstr szarytek,
a następnie do obozu przejściowego w Pruszkowie. W 1946 r. wróciła do Warszawy z siostrami  zakonnymi i innymi dziećmi z sierocińca. Dwa lata później rozpoczęła naukę w gimnazjum u sióstr nazaretanek. Po wojnie studiowała pedagogikę na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim oraz w Warszawskim Instytucie Pedagogiki Specjalnej. W czasie licznych spotkań m.in. z młodzieżą w warszawskich szkołach opowiada o życiu
w getcie. Jest wiceprzewodniczącą Stowarzyszenia „Dzieci Holocaustu” zrzeszającego osoby, pochodzenia żydowskiego urodzone w latach 1926-1945, które przeżyły Holokaust.

Honorowa Obywatelka Miasta Stołecznego Warszawy od 1 marca 2018 r. 
Tytuł nadany uchwałą Rady m.st. Warszawy Nr LXII/1663/2018 

>> english version

fot. Maja Nowak