Jerzy Majkowski

Jerzy Majkowski

(ur. 17 lutego 1928 r. w Bogatem, zm. 18 lipca 2019 r.)

W czasie Powstania Warszawskiego pseudonim Czarny. W konspiracji działał od 1942 roku (Szare Szeregi Hufiec Wola, Rój Giermkowie Wolności, IV drużyna, III zastęp). Przeszedł szkolenie harcerskie i kurs obsługi broni, uczestniczył w „małym sabotażu”. Po wybuchu Powstania Warszawskiego, 2 sierpnia 1944 roku na Woli dołączył do Kompanii „Anna” Batalionu NOW-AK „Gustaw” i przyjął pseudonim „Czarny”. Brał udział w walkach na ul. Wolskiej, a także w rejonie cmentarza ewangelickiego. Po wycofaniu się na Starówkę był w obsadzie stałej barykady przy ul. Ślepej. Ponadto uczestniczył w walkach o kościół Św. Marcina i archikatedrę Św. Jana Chrzciciela. 13. sierpnia został ranny podczas wybuchu tzw. czołgu-pułapki na ul. Kilińskiego 3. W dniu 2 września ewakuował się kanałami do Śródmieścia. Tam walczył m.in. w obronie Krakowskiego Przedmieścia i okolic Ogrodu Saskiego. Po Powstaniu trafił do obozów jenieckich (XI B Fallingbostel i VI J Dorsten). Po wojnie zdał maturę na Zachodzie i w 1947 roku powrócił do Polski. Podjął studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego i Akademii Medycznej w Warszawie. Dyplom lekarski uzyskał w 1952 roku. Pięć lat później został specjalistą II stopnia z neurologii. Następnie w 1958 roku uzyskał tytuł doktora nauk medycznych, zaś w 1964 roku - doktora habilitowanego nauk medycznych. W 1976 roku otrzymał tytuł profesora nauk medycznych, a w 1993 roku profesora zwyczajnego. W latach 1974-1975 był organizatorem i pierwszym dziekanem (1975-1978) Drugiego Lekarskiego Wydziału Akademii Medycznej w Warszawie, a w latach 1961-1974 opiekunem Koła Naukowego Studentów przy Katedrze Neurologii. W latach 1987-1998 był kierownikiem Kliniki Neurologii i Epileptologii Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego, a w latach 1979-1986 organizatorem i kierownikiem Departamentu Clinical Neurophysiology w instytucie Badań Zaburzeń Rozwojowych Stanu Nowy Jork w Nowym Jorku. Prowadził  liczne badania  naukowe np.: w New York University, Montreal Neurological Institute (1959-1960), Medical College (1964-1966). Od 2003 r. był Prezesem Środowiska Żołnierzy Batalionów AK „Gustaw” i „Harnaś” Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej, a także prezesem Okręgu Warszawa Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej. Był także członkiem Związku Powstańców Warszawskich. Wielokrotnie był bohaterem organizowanej przez Ministerstwo Obrony Narodowej kampanii „Rycerze Biało-Czerwonej”, która ma przybliżać młodemu pokoleniu podejmowaną podczas II Wojny Światowej walkę o wolność.

Odznaczony m.in.: Krzyżem  Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Walecznych, Krzyżem Armii Krajowej, Warszawskim Krzyżem Powstańczym, Krzyżem Partyzanckim, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Krzyżem z Mieczami Orderu Krzyża Niepodległości oraz wyróżniony m.in. Złotą Odznaką Honorową „Za zasługi dla Warszawy”. 

Honorowy Obywatel Miasta Stołecznego Warszawy od 30 maja 2019 r. 
Tytuł nadany uchwałą Rady m.st. Warszawy Nr XIII/246/2019 

>> english version 

fot. Muzeum Powstania Warszawskiego z serii portretów Powstańców Warszawskich w ramach projektu "1944/70/2014 realizowanego przez grupę WWPHOTO dla uczczenia 70. rocznicy Powstania Warszawskiego.