Aleksander Gieysztor, (ur. 17 lipca 1916 r. Moskwie, zm. 9 lutego 1999 r. w Warszawie)
Honorowy Obywatel Warszawy od kwietnia 1992 roku.
Tytuł nadany uchwałą Rady m. st. Warszawy Nr XXX/168/92 z dnia 13 kwietnia 1992 r.
Wybitny uczony, historyk mediewista, niemal całe życie związany z Warszawą.
W stolicy mieszkał od 1921 r. W roku 1937 ukończył studia w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego.
We wrześniu 1939 r. walczył jako podchorąży rezerwy. W czasie okupacji działał w Biurze Informacji i Propagandy Komendy Głównej AK, zostając jednym z szefów w Wydziale Informacji. Przez całą wojnę nie przestał pracować naukowo: wykładał na Tajnym Uniwersytecie, a w 1942 r. obronił doktorat. Brał udział w Powstaniu Warszawskim, po którego upadku trafił do niewoli.
W lipcu 1945 r. został adiunktem w Państwowym Instytucie Historii Sztuki i Inwentaryzacji Zabytków, a we wrześniu adiunktem w Instytucie Historycznym UW, w 1949 r. - profesorem nadzwyczajnym historii Polski średniowiecznej i nauk pomocniczych historii. Był dyrektorem Instytutu Historycznego w latach 1955-1975. Jako historyk uczestniczył w odbudowie Warszawy. W marcu 1964 r. podpisał słynny List 34 intelektualistów przedłożony prezesowi Rady Ministrów, w którym domagano się zmiany polityki kulturalnej zgodnie z prawami zagwarantowanymi w konstytucji. W latach 1980-1991 piastował funkcję dyrektora Zamku Królewskiego jako pierwszy długoletni dyrektor od początku związany z jego odbudową, a jeszcze wcześniej z pracami badawczymi. Prezesował Polskiej Akademii Nauk (1980-1984, 1990-1992). Od roku 1990 wiceprzewodniczył Radzie Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. W latach 1986-1992 był prezesem Towarzystwa Naukowego Warszawskiego. W sierpniu 1984 r. wszedł w skład Obywatelskiego Komitetu Obchodów 40. Rocznicy Powstania Warszawskiego. W 1989 r. uczestniczył w obradach Okrągłego Stołu.
Jest autorem ponad 500 publikacji z zakresu historii. Założył Wyższą Szkołę Humanistyczną w Pułtusku, z którą był mocno związany; w 2002 r. nadano Szkole jego imię.
Jest Honorowym Obywatelem Pułtuska, a od 2009 r. patronem ulicy w Warszawie, członkiem wielu akademii nauk i stowarzyszeń naukowych na całym świecie, doktorem honoris causa paryskiej Sorbony, Uniwersytetu Jagiellońskiego, Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu i Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.
Odznaczony Orderem Orła Białego, Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski oraz Złotym Krzyżem Zasługi.