Do rzecznika wpływają skargi konsumentów dotyczące usług świadczonych przez przewoźników, którzy nie posiadając licencji na przewóz osób taksówką, łudząco podobnie do taksówek oznaczają swoje pojazdy, a za przejazd żądają zapłaty astronomicznych kwot.
Pojazdy takich przewoźników mogą być oznakowane w sposób przypominający oznaczenia taksówkarzy zrzeszonych w korporacjach posiadających licencje na przewóz osób taksówką. Mogą posiadać oznaczenie świetlne na dachu samochodu oraz boczne.
Cennik usług może znajdować się z przodu pojazdu, naprzeciwko siedzenia pasażera, co uniemożliwia zapoznanie się z nim po zajęciu miejsca przez pasażerów na tylnych siedzeniach.
Z napływających do rzecznika skarg wynika, że po dojechaniu do celu kierowca żąda od konsumenta zapłaty nawet kilkuset złotych za przejazd według stawek określonych w cenniku. Cena za kilometr może wynosić nawet 40 zł ! W dodatku, przewoźnicy nie posiadają taksometrów i zwykle nie chcą wystawić rachunku.
Na co zwrócić uwagę ?
Zwróćmy uwagę na oznakowanie pojazdu. Prawidłowo oznakowana taksówka powinna posiadać:
- oznaczenie taryfy za przejazd oraz hologram z nr bocznym pojazdu i nr rejestracyjnym w prawym górnym rogu przedniej szyby samochodu;
- napis „TAXI” na dachu samochodu – zwykle umieszczony na podświetlonym banerze;
- nr boczny na drzwiach pojazdu – w Warszawie na drzwiach pojazdu powinien znajdować się żółto-czerwony pas z nr bocznym, a poniżej herb Warszawy z syrenką;
- identyfikator ze zdjęciem kierowcy na desce rozdzielczej;
- taksometr (powinien być włączony przy rozpoczęciu jazdy);
- informację o opłacie naklejoną trwale od wewnątrz pojazdu (w lewym górnym rogu szyby tylnych prawych drzwi).
Kilka zasad:
- korzystajmy ze sprawdzonych przez nas przewoźników oczekujących na oznaczonych postojach taxi;
- jeśli nie jesteśmy pewni kwoty jaką zapłacimy za przewóz wsiadając spytajmy o cenę za przejechany kilometr lub o szacunkowy koszt przejazdu do wyznaczonego przez nas punktu;
- możemy spytać o nr licencji uprawniającej kierowcę do prowadzenia taksówki;
- spytajmy o cennik i sprawdźmy czy cena nam odpowiada;
- jeśli nie widzimy taksometru spytajmy czy kierowca go posiada;
- po zakończeniu trasy poprośmy o rachunek, który jest również dowodem zawarcia umowy przewozu i podstawą do złożenia ewentualnej reklamacji.
UWAGA !
Jeśli mimo zachowania ostrożności kierowca żąda od nas zapłaty rażąco wygórowanej kwoty sprawdźmy nr boczny pojazdu, a jeśli go nie ma, zapiszmy nr rejestracyjny. Jeśli nie mamy wyjścia zapłaćmy z zastrzeżeniem zwrotu lub poczekajmy na policję. Sporządzona przez funkcjonariusza notatka może nam pomóc w dalszym dochodzeniu roszczeń jeśli zapłata zostanie dokonana z zastrzeżeniem zwrotu.
Co może konsument ?
Konsument może złożyć reklamację.
Umowa o przewóz osób ma charakter cywilno-prawny zastosowanie może więc znaleźć art. 388 § 1 kodeksu cywilnego, który stanowi, że jeżeli jedna ze stron umowy, wyzyskując przymusowe położenie, niedołęstwo lub niedoświadczenie drugiej strony, w zamian za swoje świadczenie przyjmuje albo zastrzega dla siebie lub dla osoby trzeciej świadczenie, którego wartość w chwili zawarcia umowy przewyższa w rażącym stopniu wartość jej własnego świadczenia, druga strona może żądać zmniejszenia swego świadczenia lub zwiększenia należnego jej świadczenia, a w wypadku gdy jedno i drugie byłoby nadmiernie utrudnione, może ona żądać unieważnienia umowy.
Powyższy przepis stanowi podstawę do złożenia reklamacji do przewoźnika z żądaniem obniżenia ceny lub unieważnienia umowy przed sądem.
Konsument może zawiadomić prokuraturę
Jeśli negocjacje okazały się bezskuteczne i przewoźnik żąda od nas rażąco wygórowanej zapłaty, a czujemy się w związku z tym oszukani i wprowadzeni w błąd, możemy złożyć zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa do właściwej prokuratury rejonowej.
Konsument może zawiadomić właściwy organ administracji
Zasady udzielania, zmiany, cofnięcia licencji określone są w ustawie o z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz.U. z 2007, Nr 125, poz. 874 z późn. zm.). Konsument może zatem zawiadomić o incydencie starostę właściwego dla siedziby przedsiębiorcy, a jeśli wspomniana sytuacja spotkała nas w taksówce: wójta, burmistrza lub prezydenta miasta (art. 7 ustawy).
Konsument może zwrócić się do rzecznika konsumentów
Pomocy można też szukać u Miejskich oraz Powiatowych Rzeczników Konsumentów jeśli umowa przewozu z przewoźnikiem została zawarta przez osobę fizyczną prywatnie, nie w związku z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą lub zawodową.
Dane adresowe rzeczników można znaleźć poprzez wyszukiwarkę na stronie www.uokik.gov.pl.
Więcej informacji o trybie składania i rozpatrywania wniosków przez Miejskiego Rzecznika Konsumentów w Warszawie można znaleźć na stronie www.konsument.um.warszawa.pl
WAŻNE !
Przedstawiona problematyka była już przedmiotem rozstrzygnięcia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (sygn. akt. VI SA/Wa 2604/10). Na podstawie tego wyroku przewoźnik utracił licencję na transport drogowy.