Możesz dochodzić odszkodowania od przewoźnika za niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy (np. odwołanie, opóźnienie pociągu, autokaru) na zasadach określonych w kodeksie cywilnym oraz w ustawie Prawo przewozowe.
Przewoźnik odpowiada za szkodę, jaką podróżny poniósł wskutek przedwczesnego odjazdu środka transportowego. Przewoźnik odpowiada także za szkodę, jaką poniósł podróżny wskutek opóźnionego przyjazdu lub odwołania regularnie kursującego środka transportowego, jeżeli szkoda wynikła z winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa przewoźnika. Warto pamiętać, że na podstawie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 2 grudnia 2008 r. (sygn. K 37/07) utraciła ważność końcowa część ww. przepisu, tj. fragment „jeżeli szkoda wynikła z winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa przewoźnika”. Ewentualne powoływanie się przez przewoźnika na brak winy umyślnej lub rażącego niedbalstwa będzie bezpodstawne.
W przypadku dochodzenia roszczeń na podstawie ww. przepisów, konieczne jest udowodnienie poniesionej straty (np. przedstawienie rachunków mających związek przyczynowo - skutkowy między faktem opóźnienia pociągu a powstałą szkodą). Nie jest to więc odszkodowanie np. za sam fakt opóźnienia środka transportowego, lecz za udowodnioną stratę materialną powstałą wskutek opóźnionego przyjazdu pociągu do stacji docelowej
Zgodnie z treścią art. 6 kodeksu cywilnego, to na tobie spoczywa ciężar dowodu.
Przykład:
Szkodą może być brak możliwości pójścia na koncert, ponieważ nie dotarliśmy na czas do danego miasta. Wówczas możemy domagać się odszkodowania w wysokości kosztów, jakie ponieśliśmy w związku z kupnem biletu na koncert.
W celu dochodzenia roszczeń należy złożyć do przewoźnika reklamację. Dochodzenie roszczeń w postępowaniu sądowym przysługuje po bezskutecznym wyczerpaniu drogi reklamacji, przewoźnikowi zaś - po bezskutecznym wezwaniu zobowiązanego do zapłaty. Reklamację lub wezwanie do zapłaty uważa się za bezskuteczne, jeżeli dłużnik nie zapłacił dochodzonych należności w terminie 3 miesięcy od dnia doręczenia reklamacji lub wezwania do zapłaty.
Podstawa prawna:
art. 62, art. 75 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. Prawo przewozowe
art. 6, art. 363, art. 471 Kodeksu cywilnego.