Zakończyły się wieczorne uroczystości w przeddzień 78. rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego. Po mszy świętej i oficjalnych przemówieniach odbył się apel pamięci. Po nim delegacje władz państwowych i samorządowych złożyły kwiaty pod pomnikiem na pl. Krasińskich.
Do zebranych przemawiali prezydent RP Andrzej Duda, prezydent Warszawy Rafał Trzaskowski i wiceprezes Związku Powstańców Warszawskich Jerzy Mindziukiewicz. Wszyscy nawiązywali do trwającej wojny w Ukrainie i spuścizny, jaką powstańcy zostawiają przyszłym pokoleniom
Patrzymy na was, młodzi ludzie i jesteśmy dumni, że o nas pamiętacie. Polska jest dziś członkiem zachodnich sojuszy, mamy mocnych sojuszników. Jest nieporównanie bardziej bezpieczna niż kiedykolwiek. Naszym marzeniem jest, byście nigdy nie doświadczyli, czym jest wojna – mówił Jerzy Mindziukiewicz.
Prezydent Warszawy Rafał Trzaskowski dziękował powstańcom za to, że dzięki nim „znowu jesteśmy razem, niezależnie od poglądów”. Podkreślał, jak ważną cechą walczących była wytrwałość.
Powstanie Warszawskie to nie tylko te 63 dni, ale lata przygotowań, Szare Szeregi, Armia Krajowa, państwo podziemne. A potem w trudnych warunkach powojennej Polski odbudowywaliście Warszawę, zawsze byliście zaangażowani społeczni. Bez was solidarność nie byłaby tak silna. Zawsze byliście gotowi do pomocy innym, gotowi, by dzielić się swoim doświadczeniem. Tych cech dziś szukamy w sobie.
Prezydent Warszawy opowiedział o odnalezionym niedawno zdjęciu swojego wuja, który poległ w Powstaniu.
Młody człowiek, dwadzieścia lat, a we wzroku uderza taka wielka pewność siebie. I to po pięciu latach okupacji. Z czego wynikała ta siła? Z zaangażowanego patriotyzmu, bo tego uczyła was szkoła, rodzice – prawdziwego zaangażowania na rzecz innych. Czy to przesłanie jest w nas dziś? – pytał prezydent. – Spójrzmy ilu młodych ludzi się angażuje. W obronę praw kobiet, w obronę mniejszości, w harcerstwo. W ostatnich miesiącach widzieliśmy wielokrotnie, jak młodzi ludzie są zaangażowani.
Kończąc wystąpienie prezydent nawiązał do wojny w Ukrainie:
Pytania „co my byśmy zrobili w tak trudnym czasie” przestały być abstrakcyjne. Odpowiedź brzmi: bylibyśmy gotowi.
